رژيم غذايى طبيعى
رژيم غذايى طبيعى : رژيم غذايى طبيعى را مىتوان از راههاى مختلفى به دست آورد:
۱- از راه خوردن ميوه جات يا ميوه درمانى.
مىدانيم آنچه لازمه ادامه حيات است در ميوه جات وجود دارد. چون بدن شخص روزانه و در طى زندگى مقدارى از املاح و ويتامين هاى موجود خود را از دست مىدهد، لذا لازم است اين خسران جبران شود. اين فقدان را از ميوه درمانى و عناصر موجود در آنكه همانا املاح و ويتامينها مىباشند مىتوان به دست آورد.
از واكنش ميوه ها در بدن محيط قليايى به وجود مىآيد كه لازمه زندگانى طبيعى خون و گلبولهاى موجود در آن مىباشد. اين عامل بزرگى در پاكسازى بدن است كه از طريق ميوهها ايجاد شده و ضمنا از رشد و نمو ميكروب ها نيز جلوگيرى به عمل مىآيد.
كسانى كه نمىتوانند از ميوه جات استفاده كنند از سبزيجات خام و بخارزده مىتوانند بهره بگيرند. قليايى بودن خون لازمه زندگى است، لذا به غذاهايى كه داراى واكنش قليايى هستند اشاره مىشود. اين غذاها عبارتند از:
شير- خامه- بادام- شاه بلوط- نارگيل- كليه انواع سبزيجات به جز ذرت و عدس. از ميوهها، كليه انواع ميوهها به جز توت فرنگى و آلو بخارايى.
از چربىها، كره و انواع مختلف روغن ها.
از شيرينىجات، شكر- شربت- آبنبات و از نشانه ها، نشاسته ذرت و نشاسته گندم. رژيم غذايى طبيعى
۲- رژيم غذايى از طريق مصرف ميوهجات و سبزيجات توأم.
در اينجا علاوه بر استفاده از ميوه جات، از سبزيجات و سالادها هم استفاده مىتوان نمود.
مثلا سالاد زير براى اكثر بيماران قابل استفاده مىباشد، مخصوصا براى بيماران مبتلا به مرض قند:
كاهو- كلم- هويج- شلغم- گوجه فرنگى- خيار- لوبياچيتى (سوژا) با مقدار كافى روغن ذرت و آبغوره يا آبليمو.
اين سوپ نيز مناسب بيشتر افراد بوده و همگان مىتوانند از آن استفاده نمايند جو+ گندم+ سوژا (لوبياچيتى)+ مقدارى جعفرى، تره، هويج، گشنيز و يك تكه گوشت مرغ بدون چربى.
از رژيمهاى محدود، رژيم شير و ميوه جات توأم يا رژيم غذايى تمام شيرها را مىتوان نام برد. به طور كلى گزينش اين نوع غذاها بستگى به زمينه مزاجى فرد داشته و انتخاب آن با خود شخص مىباشد، دوباره متذكر مىشود: رژيم غذايى طبيعى
نكته ى جالب و حايز اهميت در اين قسمت از بحث اين است كه: بايد سعى شود كه قليايى بودن خون كه همانا محيط طبيعى آن است، تغيير نكند. زيرا تغيير آن به سوى اسيدى عامل رشد و نمو ميكروبها را فراهم كرده مخصوصا محيط روده ها كه اسيدى شدن آن باعث رشد بيشتر ژرمهاى بيمارىزا است.
مصرف اينگونه غذاهاى ساده مواد لازمه زندگى را (ليپيدى- پروتيدى- گلوسيدى) به خوبى تأمين كرده و عوارضى را به وجود نخواهد آورد. (اگر گفتند مگر مىتوان گوشت نخورد؟ در جواب گفته مىشود كه آيا تاكنون فيل گوشت خورده است كه اينقدر گوشت در بدن خود انبار كرده است).
در رژيم هاى غذايى ساده به طور كلى مواد پروتئينى را از تخم مرغ، شير، آجيل، مواد چربى را از كره، خامه، روغن زيتون و مواد نشاسته اى را از نان سبوسدار مىتوان تأمين نمود.
(چون محيط خون بايستى قليايى برقرار بهماند، لذا به غذاهايى كه خاصيّت اسيدى دارند بىمناسبت نيست كه اشاره شود:
از گوشت ها: گوشت، مرغ، ماهى و صدف.
از چربىها: گردو، بادام هندى، فندق و پسته.
از نانها: انواع مختلف، ماكارونى، اسپاگتى و رشته فرنگى.
از سبزيجات: ذرّت و عدس.
از ميوه جات: توت فرنگى، آلوسياه و آلوبخارايى.
