تاريخچه پيدايش هوميوپاتی
هوميوپاتي يك نوع سيستم درماني است، كه از نتايج كارهاي دكترساموئل هانمان ( ۱۸۴۳-۱۷۵۵ آلمان) گرفته شده است. او يك پزشك مجرب ، يك شيمي دان و متخصص درشيمي معدني بود. كتابهاي زيادي را به هشت زبان ترجمه كرد. دكترهانمان كشف كرد كه بيماران با بيماري مشخص را ،مي توان با موادي كه اثرات سمي آن مواد بر بدن، مشابه علائم بيماري مورد نظر باشد ، درمان نمود.
مثال: بيماري وبا ميتواند با يك دوز از ماده آرسنيك (البته كاملا رقيق شده) درمان شود . يا تب مخملك با يك دوزاز بلادونا مشابه ،مشابه را درمان مي كند.
وي اين كشف را قانون مشابهت نامگذاري كرد.(principle smilia (يعني مشابه مشابه را درمان مي كند.(curentur similibus smilia(
اگرچه بقراط ، پزشك يونان باستان (درواقع بنيانگذار پزشكي غرب) نخستين كسي بود كه نظريه درمان بيماري از راه مشابهت را مطرح كرد اما دكترهانمان اولين كسي بود كه عملا اساس اين روش درماني را پايه ريزي كرد . دكترهانمان سالهاي متمادي به آزمايشهاي كلينيكي اثرات موادطبيعي مانند عصاره گياهان، مواد معدني، فلزات و… بر روي خود، بستگانش وعده اي از پيروانش پرداخت. در واقع ايشان را (pharmacy Experimental(پدر داروشناسي تجربي مي توان قلمداد كرد. او و شاگردانش بيش از ۲۰۰نوع دارو با منشا گياهي ،حيواني و معدني را شناسايي كردند.
تاريخچه پيدايش هوميوپاتی
هر ماده توسط داوطلبين در مقادير مشخص و رقتهاي ويژه مورد مصرف قرار مي گرفت و سپس تمامي تغييرات جسمي ، ذهني و احساسي ، توسط فرد آزمايش شده به دقت تمام و با ذكر جزئيات به ثبت مي رسيد. گزارشهاي اين نشانه ها در كتاب داروشناسي ويژه اي ، تحت عنوان فارماكوديناميك هوميوپاتي گردآوري واكنون در كتابي به نام ( material ١١ pura medica (موجود است.تجارب ناشي ازاين كار به تدريج اساس درمان با هوميوپاتي را ايجاد كرد.
درابتدا هانمان تصور مي كرد كه براي بيماريهاي معين ( با اسامي طب رايج) بايد داروهاي مشخصي را بيابد اما به تدريج عقيده او درمورد هوميوپاتي پالايش يافت. او كشف كرد كه بيماريهاي ديگر ،جز وبا را نيزمي توان با داروي تهيه شده ازآرسنيك درمان كند واز سوي ديگر تمام بيماران مبتلا به وبا ،به داروي هوميوپاتي آرسنيك پاسخ مثبت نمي دهند ( بايستي حتما از نظر نشانه ها با داروي آرسنيك مشابهت داشته باشند و تنها منشأ ميكروبي يكسان كافي نيست). بنابراين او روش نگرش به بيماريها به شكل رايج را تغيير داد و به هر بيمار بر اساس نشانه ها و شكل ويژه بيماريش توجه كرد.
نه تنها بر اساس دسته بنديهاي علمي طب رايج به عبارت ساده تر، بيماري وبا ، مجموعه اي از بيماريهاي مختلف است كه بنا به ويژگيهاي هر بيمار، داروي خاصي را نياز دارد و تنها شباهت آنان عامل بيماريزاي مشترك ميباشد اما بازتاب اين تهاجم ميكروبي درافراد مختلف ، بسته به سيستم حياتي آنها متفاوت خواهد بود، اگرچه شباهتهاي كلي اكثرا مانع پي بردن به تفاوتهاي آنهاست.
كشف دوم هانمان از آنجا ناشي شد كه وي براي كاهش اثرمنفي داروهاي سمي در بدن بيماران ، داروهاي به دست آمده را با رقتهاي پايين مورد استفاده قرار داد.او اين كار را با رقيق كردنهاي پي درپي و تكانهاي منظم هر دارو ، به منظور كاهش اثرات زيانبار دارو انجام مي داد. اما نكته شگفت انگيزي كه وي به آن پي برد، اين بود كه هراندازه دفعات اين رقيق سازي و تكان دادن را بيشترمي كرد، علاوه بر كاهش اثرات زيانبار و سمي دارو، اثرات شفابخش آن نيزبه مراتب افزايش مي يافت. بدين ترتيب داروهاي توان دار كشف شد و به خدمت هوميوپاتي در آمد.
تاريخچه پيدايش هوميوپاتی
با چنين شيوه داروسازي خواص نهفته مواد به صورتي بي ضرر دراختيار درمان قرار گرفت، بسياري از خواص داروي هوميوپاتي را نمي توان در ماده خالص اوليه به آساني شناسايي كرد.چند كتاب اصلي كه توسط وي به چاپ رسيد، ١٢ نشان مي دهد كه چگونه هوميوپاتي به رشد و بالندگي خود رسيده است.كتاب ارغنون پزشكي چگونگي كاركرد داروهاي هوميوپاتي را بيان مي كند. در كتب ماتريا مديكا پيورا، نشانههاي ايجاد شده توسط داروهاي هوميوپاتي (برروي داوطلبين) شرح داده شده و دران بيماريهاي مزمن ،طبيعت درمان هوميوپاتي شرح و توضيح داده شده است كه چگونه بيماريها مزمن ميشوند.
در قرن نوزدهم ،اين شيوه انقلابي به سرعت در تمام اروپا رواج يافت و توسط مهاجرين به كشورهاي خارج از اروپا گسترش پيدا كرد. تعدادي از هوميوپاتهاي بزرگ كه در گسترش و شكوفايي اين طب نقش بازي كردهاند عبارتنداز: دكتر كلمنس فون بونينگ هاوزن، كنستانتين هرينگ، توماس اسكينر، فرانسيس بوريكه، ريچارد هيجز، هنري آلن، جيمز تي كنت، جان كلارك، مارگارت تيلور، بوگر، پيراشميت، اليزابت هوبارد… هوميوپاتي در همان ابتدا به سرعت درانگلستان و كشورهاي تحت سلطه اين كشور گسترش يافت، سرزمينهايي همچون: هندوستان،پاكستان، بنگلادش ، سريلانكا ، استراليا ، نيوزيلند، نيجريه، غنا، افريقاي جنوبي وكانادا ، به ويژه در هندوستان و پاكستان هوميوپاتي گسترش بسيار زيادي داشت ،زيرا با طب آيرووديك در اين كشورها، همخواني بسيار داشت.
ازطريق هندوستان و پاكستان، هوميوپاتي خود را به كشورهاي عربي و شمال آفريقا رسانيد و در حال حاضر در حال گسترش به چين و ژاپن است. هوميوپاتي درايران، گرچه در سالهاي قبل ازانقلاب تعدادي هوميوپات در ايران وجود و طبابت ميكردند اما تعداد آنها ازانگشتان دست تجاوزنكرد،چون پزشكان هوميوپات جديدي را تربيت نكردند و اين طب كاملا ناشناخته ماند.
تاريخچه پيدايش هوميوپاتی
دكتر مسعود ناصري ودر مراحل بعد دكتر ميرزا زاده كه هر دو فارغ التحصيل اروپا بودند،با تشكيل كلاسهاي هوميوپاتي درتهران و اورميه ،باعث گسترش هوميوپاتي در ايران گرديدند. ١٣ سپس از سال ۱۳۸۲ ،دوره هوميوپاتي كلاسيك با سر فصلهاي، LMHI ، طي۴۰۰ ساعت و بمدت دو سال در بخش آموزش هاي آزاد دانشكده دامپزشكي دانشگاه تهران ، زير نظر آقايان دكتر بيژن رادمهر ودكتر امير عباس جعفري،باكمك بيش از ۱۵ نفر از اعضاي انجمن هوميوپاتي ايران برقرار شد . اين دوره ها براي پزشكان و پيراپزشكان و علاقمندان، تا ۱۳۸۸ ادامه يافت.در پايان پس از امتحانات متعدد، براي اولين بار،گواهي گذرانيدن دوره هوميوپاتي توسط،دفتر آموزش هاي آزاد دانشگاه تهران،به دانش پژوهان اعطا گرديد.
دوره هاي دو ساله هوميوپاتي در دانشكده علوم پزشكي ايران ، جهاد دانشگاهي دانشگاه تهران ، انجمن پزشكان عمومي شيراز در سالهاي اخير برگزار شده است. انجمن هوميوپاتي ايران ، با چند صد عضو رسمي پزشك ودفاتر نمايندگي در تبريز،اصفهان،شيراز،اورميه، مهمترين و تنها تشكل علمي و رسمي هوميوپاتي در ايران است.اعضاي انجمن هوميوپاتي ايران، عضويت LMHI ( جامعه بين المللي پزشكان هوميوپات) را دارا مي باشند .
LMHI معتبرترين تشكل هوميوپاتي در جهان با بيش از ۷۰ كشور عضو مي باشد . هوميوپاتي توسط وزارت بهداشت و درمان به رسميت شناخته شده و پزشكاني كه صلاحيت علمي آنها توسط انجمن هوميوپالتي ايران تاييد شده باشد با رعايت ضوابط ، مجاز به درمان بيماران مي باشند. متاسفانه،مخالفتهاي غيرعلمي با هوميوپاتي هنوزمانع بزرگي در برابر آشنايي مردم و بهره مندي آنان از اين طب شريف است. آشنايي پزشكان با مباني علمي اين طب ، مهمترين نقش را در شناسايي درست هوميوپاتي دارد.
هر پزشكي مجازاست از هر روش درماني كه به صلاح بيماراست ، استفاده كند . اما پذيرفتني نيست كه از روشهاي درماني ديگر اطلاعي نداشته باشد. ١٤ اميدوارم اين كتاب باب آشنايي و بحث را در مورد هوميوپاتي باز نمايد و شبهات علمي و حتي غيرعلمي در مورد هوميوپاتي را با روشي مبتني بر دلايل متقن علمي بررسي كند. اگر يك دانش واقعي از طرف صاحبان علم طرد يا مغفول بماند، مطمئنا به صورت ابزاري دردست ناصالحان قرار خواهد گرفت. اگر به پيشواز حقيقت نرويم، روزي حقيقت خود را بر ما تحميل خواهد كرد كه شايد در آن روز آمادگي لازم براي رويارويي را نداشته باشيم!
هوميوپاتي
از درمان تا شفا
دكترفاضل حميدبهنام
