هومیوپاتی و سرطان-۱
نام سرطان يكي از نااميد كننده ترين كلماتي است كه به يك بيمار مي توان گفت .بيماري كه خود را مبتلا به سرطان مي داند با توجه به علاج ناپذير بودن آن ( عليرغم اينكه واقعا نبايد تمام سرطانها را به يك اندازه خطرناك دانست) اميد به زندگي را از دست مي دهد .امروزه درمان سرطان در پزشكي كلاسيك پيشرفتهاي قابل توجهي كرده و در بسياري از موارد كشف بيماري در مراحل اوليه خطر را تا اندازه زيادي برطرف مي كند. اما تا درمان كامل، راهي طولاني باقيست درمانهاي رايج به صورت جراحي هاي وسيع، شيمي درماني، راديوتراپي و حتي در صورت موفقيت نسبي عوارض بسياري را بر بيماران تحميل مي كند و گاهي از خود سرطان مشكل ساز و دردآور تر است.بعضي از افراد ترجيح داده اند تا از درمانهاي رايج استفاده نكنند و به مرگ طبيعي بميرند! حقيقت تلخ اين است كه بيشتر بيماران سرطاني بي درنگ پس از مطلع شدن از بيماري خود دچار افسردگي مي شوند اين آگاهي دردناك با كاهش توان روحي و رواني آنها ، سرعت رشد سرطان را چندين برابر مي كند.
هومیوپاتی و سرطان-۱
اين درمانها عليرغم افزايش كميت زندگي بيماران و طولاني كردن عمر آنان ، كيفيت زندگي را نيز كاهش داده ، جسم و روان انها را بيمارتر مي كند. سرطان چيست؟ سلولهاي بدن در حالت عادي داراي يك رشد متناسب با نيازهاي بدن هستند اما در سرطان اين رشد به صورت بيمارگونه افزايش يافته و سلولهاي بدن تبديل به سلولهاي سرطاني مي شوند و اين روند به سرعت گسترش مي يابد و با حمله به اندامهاي سالم ، كل سيستم بدن را مختل مي كند.به زبان ساده يك عصيان و شورش در ابعاد سلولي بدن ايجاد شده ودر ادامه اين هرج و مرج به مرگ بيمار ختم مي شود.علت بروز دقيقا مشخص نيست اما مواد سرطان زاي بسياري شناخته شده اند و هر روز بر تعداد اين مواد افزوده مي شود. بدن هر فرد همانطوري كه در فصول قبلي گفته شد با داشتن استعداد ذاتي اكتساب بيماري به صورت نهفته ، در اثر ٦٩ يك استرس (به هر شكل) دچار بيماري مي شود اين پديده در مورد سرطان هم صدق مي كند .
